Burcht 50 jaar geleden: verkiezingsstrijd en gemeentelijk leven
Maar in CVP kringen reageerden ze op de communistische propaganda met woorden als 'verkocht aan militanten van Moscou' en 'De CVP alleen staat klaar en duidelijk tegen Russisch getinte dictatuur'. Dat was dus 50 jaar geleden in Burcht. Het tijdsbeeld was helemaal anders en uit de verkiezingsreclame voor socialisten en communisten haalde CVP dan duidelijke reacties en noemde het gewoon persoonlijke belangen 'gepaard gaande met hun grenzeloze haat tegen alles wat het geloof aangaat. Weer is het een strijd tegen de katholieke scholen, weer woedt de strijd tegen de kerk, tegen het geloof en de godsdienst.' Daartegen werd door de christelijke organisaties fel gereageerd en de CVP kon in haar inlichtingsblad 'Het Belang van Burcht' schrijven: "De CVP staat niet alleen tegen het goddeloos communisme."
Uiteindelijk kenden de verkiezingen als uitschieter een monsterverbond dat werd afgesloten in het Volkshuis door de socialisten en de communisten. Een kartel wat volgens CVP werd gevormd door te steunen op dode cijfers. Toch waren die van het kartel er zeker van dat ze het gingen halen.
"Brullend en schreeuwend, lasterend en liegend voerde dit kartel de kiesstrijd. Hatelijk voor eigen mensen die rap genoeg beseften dat er onder die twee partijen geen eenheid bestond", zo schreef de CVP. Het was inderdaad ongewoon dat eigen mensen van de communisten of socialisten moesten lezen op de pamfletten: 'Stemt communist of stemt socialist'. Alle middelen werden aangewend om de CVP van de troon te stoten. Ze noemden zich het democratisch kartel dat een briefje schreef aan vrouw en gezin. Met de inhoud daarvan vielen sommige lezers bijna van hun stoel. Er stond: "Wij waarborgen u, gelovige moeder, het behoud van de contracten met de vrije katholieke scholen."
uitslag
Op de morgen van de verkiezingen in oktober 1958, plaatste het kartel symbolisch in de Kerkstraat borstels om de CVP er uit te vegen! Maar het liep verkeerd af want ze veegden er zichzelf uit. De CVP haalde 2.184 stemmen binnen. De socialisten verloren een zetel.
Het resultaat van de verkiezingen bracht Paul Van Goethem weer als burgemeester op de been. Werner Verbraeken werd eerste schepen en Frans Vinck kreeg het schepenambt van Frans Van Wauwe die na 12 jaar schepen te zijn geweest, nu gemeenteraadslid werd. De andere verkozenen voor de CVP waren: juffrouw Maria Adriaensens en Jules Bettens. Uit de Burchtse raad verdwenen langs de andere kant Theofiel Van den Broeck en weduwe Van Goethem –Dierckx die niet meer op de lijst waren gekomen als gevolg van ‘gezinslasten of ambachtbeslommeringen’
Toen de in 1958 verkozen bestuursgroep in de gemeenteraad van 7 januari 1959 werd geïnstalleerd, gebeurde nog een merkwaardig feit. De burgemeester, Paul Van Goethem, was reeds op 3 december 1958 bij koninklijk besluit benoemd. Vóór hem moesten de verkozenen nu de eed afleggen met de woorden 'Ik zweer getrouwheid aan de Koning, gehoorzaamheid aan de Grondwet en aan de wetten van het Belgische volk.'
De communistische verkozenen moesten dat ook doen maar het was geweten dat zij een republiek wensten. Toch legden zij de voorziene eed af maar na afloop klonk het: "Deze eed breekt onze republikeinse gedachten niet af."
De CVP had dus binnenpretjes want 'de mannen van Moscou' zoals ze de communisten noemden, zweerden getrouwheid aan de Koning en de Grondwet!
CVP had het beloofd
In de CVP kiespropaganda stond 50 jaar geleden heel wat vermeld voor de gemeente Burcht in het aangeboden programma. Er zouden 78 woongelegenheden gebouwd worden aan het Churchillplein waarvan reeds 30 in 1958. Het Churchillplein heet nu het Terlochtplein. Een reuzenwerk werd genoemd, de aanleg van de Kerkhoflaan, hernieuwen van de Zwijndrechtsesteenweg en de Kazernestraat en het leggen van riolering in de Antwerpsesteenweg. De CVP wilde ook sport- en speelpleinen aanleggen, de Boomgaardstraat en Verbindingsstraat aanleggen, een nieuw gemeentehuis bouwen en de verlichting verder uitbreiden in de Lindenstraat, Krijgsbaan, Boomgaardstraat en Oeverkant. De openbare verlichting kostte anno 1958 aan de gemeente 1000 frank per dag of per jaar een 300.000 frank.
De partij wilde het sociaal dienstbetoon in de gemeente uitbreiden door het oprichten van en hulpploeg. Deze zou vooral de belangen behartigen van de oud-strijders, politieke gevangenen en gelijkgestelden en ook deze van de schippers. Op vlak van het pensioen beloofde de CVP dat de gepensioneerden niet meer op hun geld zouden moeten wachten door allerlei moeilijkheden. Neen, vanaf de dag dat iemand op pensioen werd gesteld, kon hij om zijn geld komen langs de gemeente om.
De CVP beloofde de geboortepremie vanaf het 3de kind te verhogen tot 500 frank. Toen waren er immers nog veel kroostrijke gezinnen. Ze wilden ook een speciale subsidie als tussenkomst in de aansluiting van de waterleiding. In 1958 was het helemaal niet zo evident dat iedereen kraantjeswater had.
In het programma van CVP 1958, was ook plaats voor ontspanning. Ze wilden een jaarlijkse gemeentelijke inrichting van een dag voor volksvermakelijkheden en dat onder ‘auspiciën en mét subsidies van de gemeente. Bij de vermakelijkheden zouden horen: pierbollen, schieting, kaarting en duivenspeling.
gemeenteleven
Voor de winterperiode 1958 - 1959, drong het gemeentebestuur aan op de veiligheid in bevroren straten en op voetpaden. Iedereen werd verplicht het voetpad voor zijn huis bij sneeuw begaanbaar te maken. Het was verboden water te gebruiken voor het reinigen van de voetpaden als er ijsvorming mogelijk was.
Op de Kerstviering 1958 van de Christelijke Bond van gepensioneerden waren er 193 leden aanwezig. Er was een spreekbeurt, een prachtige tombola, een smakelijk koffiefeest en een gezellige kaarting. De zieke leden werden er ook bij betrokken want die werden aan huis bezocht. De gepensioneerdenbond telde 50 jaar geleden 300 leden. Op woensdagnamiddag kwamen ze samen in hun ‘Kring’ in de Dorpsstraat (De Vrede) voor een gezellige namiddag.
Het Kerstfeest voor de kinderen van het Algemeen Christelijk Werkersverbond (ACV) wond plaats op tweede Kerstdag 1958. In die tijd hadden de kinderen niet veel mogelijkheden om ergens naartoe te gaan of om ergens aan deel te nemen. Er waren dan ook 352 kinderen aanwezig om te kijken en te luisteren naar een dans- en zanggroep. Een tombola hoorde er ook bij en wie geen prijs had kreeg toch een pakketje 20 frank waarde.
Wanneer de kinderen buiten waren, kwamen de volwassen leden van het Christelijk Vakverbond hun Kerstfeest vieren. De zaal zat proppensvol en er werd ballet en zang aangeboden en uit een tombola kwamen nuttige prijzen voor alle aanwezigen.
Eind 1958 werd tussen de Burchtse Commissie van Openbare Onderstand (C.O.O.) en deze van Antwerpen een overeenkomst afgesloten in verband met het dringend vervoeren van een zieke naar een ziekenhuis. (De C.O.O. was de voorloper van het OCMW). Bij een dringende opname in een ziekenhuis kon de Burchtenaar contact opnemen met het Stuivenberggasthuis, het Elisabethgasthuis, het AD. Stappaertgasthuis en het Kindergasthuis Good –Engels. Voor dringend vervoer kon gewoon het telefoonnummer 906 worden gevormd. Nadat alles veilig was verlopen rond een opname, moest de plaatselijke voorzitter van de C.O.O. worden verwittigd. In 1958 Was dat Leon Bollen uit de Dorpsstraat 62. Deze handelde dan verder alles af. Het telefoonnummer van hem was 52.70.74, dus nog geen 03 en de 2 er voor! Wie naar een ander ziekenhuis wilde dan deze die in de overeenkomst zaten, moest steeds een voorafgaandelijke goedkeuring krijgen van de C.O.O.
Merkwaardig was dat aan ‘openbare lokaalhouders’ en mensen die een telefoon hadden, werd gevraagd de inlichtingen voor dringend ziekenvervoer bij de hand te houden om 'alzo een vlugge verzorging van dringende gevallen te helpen verwezenlijken'. 50 jaar geleden was het bezitten van een telefoon nog vrij uitzonderlijk.(Rolf Duchamps)