Ik beken: ik ben een angstig watje. Geen behekste huizen, wandelingen langs begraafplaatsen en voodoo-rituelen voor mij. Maar dan krijg je een uitnodiging van Parc Asterix om in oktober eens een bezoek te brengen. ’t Ja, Halloween. Het is als chocolade gevuld met karamel: je weet dat het slecht voor je is en toch blijf je er van eten. En dus nam ik als bibberende durfal het aanbod aan. Ik kan je nu al, vanaf mijn veilige redactieruimte, zeggen: Parc Asterix is tot en met 11 november Gotham, Sodom en Gomorra op een bloedstollend hoopje. Tekst: Mario De Wilde

Mag ik vooraleer deze reportage aan te vatten, een ode brengen? Sinds vorige maand ben ik een Albanië-discipel. Ik zal vanaf nu het woord verspreiden. Ik klim midden op de markt van Brussel, Brugge of Antwerpen op een kist en verkondig de verschijnselen over Tirana, het stuwmeer van Komani, de thermale wateren van Benjë en de Unesco-stad Berat. Ja, ik was als reizende Nostradamus lang zoekende, maar ik wist het niet. De schellen zijn nu van mijn ogen gevallen. Voorgoed. Ik heb Albanië gezien, dus ik geloof... - tekst en foto's: Mario De Wilde