Uniek project 'Wakkere Dood' van start
Het is wel een moeilijk thema. De dood wordt immers in onze moderne cultuur weggedrukt en naar de taboesfeer geschoven. Het onderwerp is bijna niet bespreekbaar geworden. Vroeger was de dood manifest in het straatbeeld aanwezig. Het huis van de dode werd gemarkeerd. Zwart werd lange tijd als kleur of teken van rouw door de familieleden van de afgestorvene gedragen.
In het project Wakkere Dood wil het cultuurcentrum de dood via het thema van de kunst terug bespreekbaar maken, integreren in het leven. Dit wordt gedaan door op diverse terreinen te spelen die ook de werking van het cultuurcentrum veruitwendigen: cultuurspreiding, cultuurcommunicatie en gemeenschapsvorming.
Bovendien worden nieuwe methodieken uitgewerkt (bijv. het brengen van cultuur naar de huiskamer is nieuw, het gelijktijdig organiseren van wandelingen) en zoals steeds in de projectwerking, worden een aantal zaken uitgewerkt die in de reguliere werking minder aan bod komen.
Door het kunstenproject dat in 'Wakkere Dood' verscholen zit, wordt het mogelijk de dood bespreekbaar te maken. Een thema met een aantal sessies rond sterven en palliatieve zorg geven het ganse project ook ernst mee. In vorige projecten was er de uitbundigheid, het plezier, de humor bij.
In 'Wakkere Dood' worden onderwerpen aangeraakt waarmee ieder van ons vroeg of laat wordt mee geconfronteerd: het verlies van iemand die ons dierbaar is. Misschien biedt het project de mogelijkheid om traditionele waarden op een hedendaagse wijze te herontdekken of zoals directeur Rik Van Daele zei: "Dit project werd met opzet in het najaar, met de afstervende natuur, Halloween, Allerheiligen en Allerzielen, geprogrammeerd omdat dit toch de tijd is waarop men traditioneel de overledenen herdenken. Het geeft de gelegenheid om een groot publiek te bereiken en leven en dood vanuit diverse standpunten te benaderen."
Rik Van Daele hechtte vooral veel belang aan de kunstaspecten rond sterven om zo de 'dood' zo breed mogelijk te benaderen al zijn er uiteraard nog tal van aspecten die niet aan bod komen. "De dood is een weinig evident, maar boeiend thema als uitgangspunt voor gemeenschapsvorming. Rituelen worden in hun historische en hedendaagse context geplaatst, hier en elders. We willen ook letterlijk de lokale gemeenschappen meenemen naar de begraafplaats, de lokale plek bij uitstek om de dood bespreekbaar te maken", aldus de directeur van Ter Vesten.
Samengevat zijn er in het programma, onderwerpen uit de kunstwereld met: "In Steen en brons.Grafkunst en poëzie als herinnering aan het leven", aan de hand van fotografie-kalligrafie (Triestzaal Cortewalle), fotografie van Gerry Smet over 'Wakkere Dood' in de wereld en beeldende kunsten op kleine doodskistjes van Sztuka Fabryka (OC Boerenpoort Melsele), de Wase Kruisweg uit 1962 samengesteld door 14 Wase kunstenaars ‘OC ’t Klooster Vrasene). Er zijn verder begeleide bezoeken aan de begraafplaatsen van Beveren, Melsele, Doel , Prosperpolder, Ukkel , Laken en het prachtige Schoonselhof Antwerpen.(rolf duchamps)