In De Zonnepit hing de poëziesfeer in klas en gang
Zelf ook aan poëzie doen werd niet uitgewerkt in schoolverband maar in de verschillende klassen wordt daar wel wat aandacht aan besteed. Gedurende gans de week gaat de gedichtenkoffer rond waarin elke klas een zelfgekozen gedichtje in een mooi doosje deponeerde. Reeds in november werd daar rond gewerkt en werden de gedichten bij elkaar gebracht.. Deze week was het volop genieten van de mooiste poëzie. De leerkrachten kregen ook de tijd om gedichten te lezen. ’t Was opvallend hoe de kinderen er enorm positief over deden.
De Nationale Gedichtendag wordt in de Zonnepit elk jaar in de schijnwerper gezet maar ’t is toch de eerste keer dat ze er een week van maken. In het verleden werd al vastgesteld dat één dag wat weinig was om er praktisch met gans de school rond te werken. Er zijn immers 16 klassen die er bij betrokken moeten worden. Zelfs dus de kleuters! De Zonnepit telt in totaal een 28 personeelsleden voor 285 kinderen.
De gedichtenkoffer werd door en voor de kinderen samengesteld. Er waren klassen waar de kinderen allemaal een gedichtje voorstelden en daaruit werd er één gehaald voor de koffer. Bij de kleuters was uiteraard de keuze beperkter en de leerkracht kon ook zelf een gedicht kiezen. De doosjes waarin de gedichten zitten werden mee versierd door de kinderen. Het is zo eigenlijk ook iets van hen. Het gedicht dat in en doosje zit is ook telkens een verrassing, het kan ook een moeilijker zijn of dan weer een kleutergedicht.
Ook de ouders werden er bij betrokken want in de loop van de week konden die op het infobord aan de schoolpoort ook een gedichtje lezen, elk dag een ander. Zoals donderdag dat van ‘Jantje zag eens pruimen hangen…’ (Rolf Duchamps)