Nico Eeckhout wint derde keer op rij Omloop Waasland
STEKENE. Organisator - Koersdirecteur Danny De Maere kende dikke pech met het weer om zijn vernieuwde Omloop van Het Waasland naar de wielerliefhebbers te brengen. De regen sloeg al bij de start in Lokeren toe. De 180 renners veranderden vrij snel tot modderduivels. Maar op vlak van het koersverloop waren het dan toch meer 'engelen'. Er kwamen maar weinig ontsnappingen en als die er kwamen droegen ze nooit ver.
Voor het eerst werd de Omloop van het Waasland gereden als Lokeren - Stekene en van Kemzeke was geen sprake meer. Nochtans lag daar gedurende meer dan 40 jaar het 'heilige der heilige' waar zoveel wielervedetten werden gehuldigd. Zeker in de glorietijd, toen er nog geen Pro Tourploegen waren die aan een koers als de Omloop nu niet mogen deelnemen. Toen kon Eddy Merckx daar nog starten en Walter Planckaert nog komen winnen en Gerben Karstens, Martin Van den Bossche, Frans Van Looy, Willem Peeters, Hendrik Redant. Strafste van de historie is wel dat ‘grote’ pro tournamen van bv. Quick Step, Silence-Lotto, AG2R, Cofidis en de veertien andere ploegen, wél aan de kermiskoers van Puivelde mogen deelnemen maar niet aan de Omloop.
De nieuwe Omloop van het Waasland startte dus in Lokeren op de Grote Markt en bleef daar in en rond de stad, drie ronden ter plaatse rijden. Of het daar een succes was kon niet worden gezegd want het weer was er te slecht voor. Toch zijn burgemeester Stany De Rechter van Stekene en schepen van sport van Lokeren, Jerome Van Doorslaer eensgezind naar de toekomst toe: ze gaan door en zullen er alles aan doen om van ‘Lokeren - Stekene’ een klassieker te maken. Dat zegden ze toch in volle euforie na afloop van de 44ste uitgave.
Jammer toch wel voor Tom Steels die in laatste instantie forfait moest geven omdat hij zich aan de hand had gekwetst. Een VRT-team, geleid door journalist Chris Picavet, was al in Stekene om nog eens een portret te komen maken van Steels die toch de laatste keer de Omloop zou rijden. Het is zijn laatste seizoen en stort zich daarna intens in de Sint-Niklase politiek, waarschijnlijk als sp.a-schepen in het peloton van Freddy Willockx.
Vrij vroeg in de wedstrijd ontsnapten negen renners maar wie dat waren kon aan de aankomstlijn nooit ontcijferd worden omdat de deelnemerslijsten daar nog niet waren aangekomen. En deze keer lag de schuld niet bij De Post. Het was nog goed dat de nieuwelingen er een koers in afwachting mochten rijden zodat de toeschouwers niet te veel aan de profs dachten. Het was ook helemaal niet nodig de negen vroege vluchters bij naam te kennen want er moesten toch nog 9 plaatselijke ronden van 12,4 km gereden worden en het liep als een vuurtje rond dat het toch in de plaatselijke ronden moest gebeuren. Toen ze er aan begonnen waren de negen pas ingelopen.
Het eerste uur van de koers hadden de renners 45,9 km afgelegd en na 2 uren rijden stond de kilometerteller van één van de jurymannen op 92 km. Goed gereden, konden we zeggen. Het deed ook deugd om in de 3de plaatselijke ronde een ontsnapping te kunnen noteren. De verslaggever van Radio 1 die mens, sprong een gat in de lucht dat hij eindelijk eens op antenne kon gaan. Samen met het forfait van Tom Steels en de poging van Kurt Hovelynck, Sébastien Delfosse, Wouter Mol, Sergej Fuchs, Sjef De Wilde en Kristoffer Reader had de radioverslaggever toch wat gegevens.
De zes werden snel gegrepen en werden afgelost door een achttal dat zelfs de stunt uithaalde om 24 seconden voorsprong bijeen te fietsen: Bart Vanheule, Fréderic Amorisson, Wim Botman, Coen Vermeltfoort, Paul Voss, Christian Jorgensen, Sibricht Pieters en Jurgen Van Loocke. Iets meer dan 25 km bleven ze voorop maar in de 6de ronde was alles weer samen.
Het was erg stil in de Polenlaan want vanuit de microwagen van Het Laatste Nieuws vertrokken geen berichten omdat er vanuit de koers niets te melden was. Tot dan de brandweerwagen met loeiende sirenes iedereen wakker maakte. Zij moesten een mazoutspoor op 300 meter vóór de aankomstlijn gaan wegwerken.
Toen op minder dan 25 km van de aankomst elf renners aan de haal gingen en een halve minuut pakten, was er weer hoop dat de massaspurt zou kunnen vermeden worden. Bij die elf was opnieuw Kurt Hovelynck bij voor Topsport Vlaanderen van ploegleider Walter Planckaert. Voor Landbouwkrediet waren de Brit Ian Stannard en Frederic Amorisson mee. Andere Belgen: Klaas Lodewijk van het continentale Rabobank, Sjef De Wilde en Stijn Hoornaert van de ploeg van Willems van Lucien Van Impe. De rest waren buitenlanders.
De elf konden echter niet doorgaan omdat zeven gasten achter hen op jacht gingen met de bedoeling de zaken zelf in handen te nemen. Wie waren die zeven? Nog drie ploegmaats van Kurt Hovelynck van Topsport, aangevoerd door de man die wilde winnen: Nico Eeckhout en Kenny De Haes en Kristof Goddaert. Schoven ook mee naar voor: Timothy Vangheel, Devi Vervaeke; Jurgen François en Sander Oostlander. Ze sloten aan en de vier renners van Topsport Vlaanderen speelden uiteraard de kaart Nico Eeckhout die al won in 2006 en 2007.
Een groot deel van de groep kwam ook terug naar voor en 'Rambo' Eeckhout kon zijn scenario voorbereiden in de laatste vijf kilometer. Hij probeerde wel even weg te geraken maar uiteindelijk was de massaspurt niet te vermijden. Dat was wel iets voor Eeckhout die enorm scherp naar voor vloog en Bobbie Traksel had geen schijn van kans. Klaas Lodewijck werd knap 3de.
Vlak na de aankomst begon het pijpenstelen te regenen en Nederlander Bobbie Traksel uit het Belgische Wortel, stuurde zijn kat naar de hulde. Spijtig want zijn fans stonden daar aan de afsluiting met een grote Hollandse vlag vol Traksel. Vandaar dat de miss Omloop van het Waasland en burgemeester De Rechter enkel met Eeckhout en Lodewijck op de foto konden. (Rolf Duchamps)