Asielzoekers op komst naar Vlaamse gemeenten
REGIO. De Vlaamse kamerleden van N-VA, Sarah Smeyers en Matthias Diependaele, stellen vast dat de Vlaamse gemeenten opdraaien voor het Franstalig asiel- en migratiebeleid. Van de 7.500 asielzoekers die door het nieuwe spreidingsplan van de federale regering naar de gemeenten doorgestuurd worden, moeten er maar liefst 6.500 of 88% naar Vlaamse gemeenten en slechts 11% naar Waalse gemeenten. Het Oost-Vlaamse N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers volgt dit dossier al maanden op en na lang aandringen heeft PS-staatssecretaris Courard haar eindelijk cijfers bezorgd die hij angstvallig geheim had gehouden.
Die cijfers waren sprekend: Vlaanderen moet 6.552 asielzoekers opnemen en dat is 88,03 %, Wallonië komt goed weg met amper 840 of 11,20 % en in Brussel worden er maar 51 binnen gebracht of 0,69 %. En dat op een precies totaal van 7.443 asielzoekers.
Als Oost-Vlaamse heeft het kamerlid van N-VA nagegaan wat deze provincie te wachten staat. Oost-Vlaanderen krijgt er 1324 toegewezen en dat komt neer op 17,79% van het quotum voor heel België, terwijl geen enkele Waalse provincie meer dan 3% van de asielzoekers moet ontvangen.
Antwerpen, waartoe ook Zwijndrecht behoort, moet er 1796 plaatsen en dat is meest van alle provincies. Dan volgt Vlaams -Brabant met 1456 maar daartegenover ontvangt Waals –Brabant er slechts 199. West-Vlaanderen zal 1224 asielzoekers een plaatsje moeten geven en Limburg 752. Maar dan zijn er de cijfers van de Waalse provincies: Henegouwen 201, Luik 198, Luxemburg 132 en Namen 110.
Ook het Oost-Vlaams N-VA kamerlid Matthias Diependaele keek naar de gevolghen van dfie onevenredigheid en ziet in dat die voor de gemeenten en hun OCMW’s zijn catastrofaal zijn. "Die gemeenten hebben totaal onvoldoende huisvestingsmogelijkheden, zodat de asielzoekers uiteindelijk toch naar de grote steden trekken. Maar de gemeenten draaien wel financieel op voor het uitbetalen van hun leefloon en hun medische kosten. Zo wordt de factuur van het federale asiel- en migratiebeleid bijna volledig doorgeschoven naar Vlaanderen."
N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers is echt gechoqueerd door deze beslissing en verwoordt het concreet: "De Vlamingen krijgen een asiel- en migratiebeleid in de maag gespitst dat ze niet willen en waarvoor bovendien géén Vlaamse meerderheid in het parlement bestaat. Vlaanderen mag voor dat beleid ook nog eens de rekening betalen. Dit alles met dank aan Herman Van Rompuy, met dank aan CD&V en Open Vld."
Als gevolg van de continue instroom van asielzoekers en het gebrek aan een kordaat uitwijzingsbeleid, bereikte het opvangnetwerk van Fedasil al meerdere maanden geleden zijn maximale capaciteit en bleven asielzoekers op straat staan. Staatssecretaris Courard (PS) wou daaraan verhelpen door de gemeenten in te schakelen in de opvang van asielzoekers. In het ‘spreidingsplan 42’ legde hij vast hoeveel extra opvangplaatsen de lokale overheden extra zouden moeten voorzien.
N-VA vindt dat er van die spreiding niets terecht komt, want aangezien vele Vlaamse gemeenten het opgelegde aantal asielzoekers onmogelijk kunnen huisvesten, zullen die alsnog naar de grotere steden doorverwezen moeten worden. Maar die gemeenten blijven er intussen financieel voor opdraaien (voor 50%) en voor een kleine gemeente is dat vaak een enorme slok op de borrel!
Volgens Matthias Diependaele hebben in september reeds enkele gemeenten, zoals bijvoorbeeld Maarkedal, een noodkreet geuit. Hij denkt dat de meeste gemeenten nog niet alle asielzoekers hebben ontvangen en dat zij og niet beseffen dat alleen de Vlaamse gemeenten voor de rekening zouden moeten opdraaien. "Dit spreidingsplan kan niet door de beugel. Er moet dringend een nieuw spreidingsplan komen met een veel rechtvaardigere verdeling tussen Vlaanderen en Wallonië. Wij roepen dan ook alle OCMW-voorzitters en bij uitbreiding alle steden en gemeenten in Vlaanderen op om massaal te protesteren tegen dit spreidingsplan. In het bijzonder roepen we de lokale CD&V en Open Vld-mandatarissen op om hun nationale partijleiding tot de orde te roepen.", zo besloot Diependaele. (Rolf Duchamps)