Wereldkampioen Theo Middelkamp overleden

KIELDRECHT. In Kieldrecht overleed op 91-jarige leeftijd de wereldkampioen Theo Middelkamp. Theo verbleef sedert enkele jaren in het plaatselijk bejaardentehuis. Hij werd geboren in Nieuw Namen op 23 februari 1914 en werd een schitterend coureur. Alleen jammer dat de Tweede Wereldoorlog hem afremde. Maar in 1947 werd hij toch wereldkampioen in het Franse Reims en staat daarmee op de lijst als eerste Nederlander ooit die het WK won. Hij was eveneens de eerste Nederlander die een rit in de Ronde van Frankrijk won. Dat was de 7de rit van de Tour in 1936 met aankomst in Grenoble.

Het grootste deel van zijn leven bracht hij door in Kieldrecht waar hij ook als duivenmelker bekend stond. Theo Middelkamp was Waaslander. Ooit had hij er een bloeiende cafe waar de naam is gebleven. Het kleinste kind weet waar "Cafe Middelkamp' is. Nog steeds kent Kieldrecht een belangrijke biljartclub met naam 'BC Middelkampvrienden".

 Maar vertellen over zijn gouden tijd als wielrenner, kon Theo als een professor. Zijn verhalen over zijn vriend Wim Van Est  of over Rik Van Steenbergen, waren bestsellers. We maakten in juli 2001 een onvergetelijke re?ee die Fons Bleyenbergh in Nieuw Namen had georganiseerd voor zijn vriend "Theofiel". Rik Van Steenbergen koerste 10 jaar samen met Middelkamp. "Allee, als tegenstrever he." verduidelijkte Rik. "Hij was een concurrent maar als het heel warm was kon ik hem niet kloppen. Koersen in 40 graden dat was iets speciaal voor hem" . Van Steenbergen lachte zijn tanden bloot toen hij zei dat Theo in een verkeerd land geboren was. "Hij moest in Spanje of zo wonen, waar het altijd warm is. Dan was hij onklopbaar."

Rik Van Steenbergen vertrouwde ons toen ook toe dat Theo Middelkamp tamelijk goed kon klimmen. "In ieder geval beter dan ik. Ik had wel dagen dat het ging maar een Tour de France winnen dat zou ik nooit hebben gekund", aldus Rik. Theo keek iedereen in de ogen: " Ik weet wat bergop rijden is ja. Alleen, ik bezat geen routine. Ik kwam nog 7de boven op de Galibier. Moest ik dan geen drinken gaan halen zijn was het anders geweest. Ik reed misschien maar 200 meter achter maar ik stapte af om mijn 'pulle' te gaan vullen met koud water. En lekker dat het was in die warmte. En dat was mijn dood?Maar een ronde kunt ge rijden of kunt ge niet rijden. Ge moet een gestel hebben om u snel te herpakken. 's Morgens gewoon terug gezond opstaan en wie dat niet kan, kan geen Tour rijden"
Middelkamp en Van Steenbergen, twee dikke vrienden waren het. "Ik leerde hem kennen in het jaar dat ik het Criterium van Brussel won en de Rik kampioen van Belgi?erd met die sprint tegen de 'Witten Van de Meerschaut". Daarna gingen we koersen in Lebbeke", zo vertelde Theo ons in 2001 uit zijn verre herinneringen, " We stonden aan de de start en de mannen die bij ons waren zegden mij: ginder komt hij zie Fiel. En ja, Van Steenbergen in zijn kampioenentrui en zo 'ne schone vent". Hij is altijd ne schone vent geweest". Hij keek naar Rik en die proeste het toen uit. En Theo vertelde verder: " Daar in Lebbeke ging ik halfkoers weg en die Van Steenbergen kon mij niet meer inhalen. Hij was te laat. Zo heb ik destijds 'onze Rik' leren kennen. Daarna reed ik met hem nog twee koersen in Oostende en we moesten verdorie afstappen want anders waren de anderen te ver achter. Ik kon goed 'per velo' rijden en hij was kampioen. Eigenlijk konden we op 1 poot winnen".

Toen werd Theo Middelkamp triestig. Hij had in Brussel Wim Van Est gezien en ze hadden gepraat over hun makkers van toen. "Ze zijn godverdomme haast allemaal dood", vloekte Theo. "Ik was blij Wim te zien. Wim vond het erg dat wij zo ver van elkaar woonden met dat 'rot water' er tussen.". Inderdaad voor Middelkamp en Van Est lag er altijd de Westerschelde tussen om als Nederlandse vrienden-coureurs samen te komen. Met spijt in zijn stem deelde hij dan Van Steenbergen mee dat hij gehoord had dat Wim Van Est dement aan het worden was en niet meer alleen weg mocht.

Theo Middelkamp, een figuur om nooit te vergeten. Toen Rik Van Steenbergen hem zei dat beiden in de moderne wielrennerij, die helemaal anders is dan vroeger, misschien geen coureur zouden zijn, wist Middelkamp dat hij dan voetballer zou zijn. " Pas op, ik heb nog gevoetbald hoor. Hier in Kieldrecht. De oorlog brak uit en ik kon niet gaan koersen. Verdomme zei ik, ik ga voetballen. Met de 2de ploeg dan natuurlijk. Maar die mannen zagen dat ik goed kon dribbelen en ik stond zo in de eerste zie?"

Ook al is hij 91 geworden, de regio en vooral Kieldrecht, zal zijn wereldkampioen missen. Toen hij naar het rusthuis trok hoorden we stemmen opgaan: "De Fiel naar een rusthuis? Dat overleeft hij niet?" Na Wim Van Est, Rik Van Steenbergen is ook hij vertrokken en nu kunnen ze weer samen vertellen over koersen van "juist na den oorlog van 40-45" (F)