Terug in de tijd: Beveren dertig jaar geleden (6)

BEVEREN. We willen ook eens terug kijken hoe dertig jaar geleden het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn of het OCMW er voor kwam. René Moorthamer uit de Kasteeldreef  was voorzitter. De raad van het OCMW bestond toen uit bekende figuren waarvan de meeste wel al overleden zijn. Uit Beveren: Florent Maes, dokter Guido De Paep en Leopold Foubert (van de B.S.P. of Belgische Socialistische Partij). Uit Melsele Jos Aps , Gabriël De Cauwer en Celina Van Geertsom ( zij was vroedvrouw en staat nu op de lijst om in Melsele een straatnaam te krijgen). Uit Haasdonk zaten in de OCMW-raad Remi Stuer en Jef Valaert. Tenslotte was er ook nog de huidige friet-grootheid uit Verrebroek, Jozef Van Remoortel bij.

De secretaris van het OCMW was Frederik Blondeel en Paul Celis was ontvanger. Het personeel was lang niet zo uitgebreid want de dienst zelf had 1 hoofdmaatschappelijk werker en 4 maatschappelijke werkers  waarvan 1 half-time was. Verder werkten daar in het OCMW op wat ze toen ‘den bureau’ noemden, nog een boekhouder, 3 opstellers, 4b klerken-dactylo en 1 bedienaar van de eredienst of de aalmoezenier of proost.
Het OCMW had toen ook nog een bijzonder comité van de Sint-Martinuskliniek. Daarin zetelde ook Dr. Gerard Eyckerman die belast was met het medisch toezicht in die kliniek en er was ook een afgevaardigde van het verzorgend en verplegend personeel met Monique Van de Vijver. In die kliniek werkte een half-time apotheker, 8 manschappen bij het verplegend en verzorgend personeel en 2 schoonmaaksters-dienstmeiden. Zo ging dat dertig jaar geleden.

Maar er werkte nog meer volk. Er was het dagcentrum met een maatschappelijk werkster – opvoeder, 2 kinesisten, 2 opvoeders A1 'waarvan 1 contractuele (vervangster) en 1 afwezig van lange duur, 2 sanitaire helpsters waarvan 1 tussentijds en 1 afwezig van lange duur en er was ook 1 schoonmaakster-dienstmeid in het dagcentrum.
Voor gezins- en bejaardenhulp en de maaltijden stonden 21 personeelsleden klaar waarvan 6 half-time.

Dan waren er nog de rusthuizen van het OCMW. We geven als model 1980 hoe ‘De Notelaer’ (met aer geschreven 30 jaar gelden) in Beveren was bemand. Er was vooreerst een directrice en verder een verpleegster en 2 verpleegassistenten, 15 bejaardenhelpsters, 22 schoonmaaksters  dienstmeiden, een naaister, een hoofdkok, een kok, een hulpkok, een schilder, een onderhoudswerkman en een ‘autovoerder’
.
In rusthuis Briels Melsele waren er nog 3 religieuzen of kloosterzusters. In Sint-Elisabeth Vrasene waren er zelfs nog 6 zusters actief.
Het Kinderdagverblijf Windekind in de Oude Zandstraat was ook al enkele jaren open en daar wekten naast een hoofdverpleegster ook 8 kinderverzorgster en een schoonmaakster-dienstmeid en dat was alles. Er werden dat jaar 46 kinderen ingeschreven. Er was plaats voor 15 baby’s van 0 tot 8 maand, 24 kruipers van 8 tot 18 maand en 20 kleuters van 18 maand tot 3 jaar. Er moest betaald worden volgens het inkomen en het begon met 40 frank voor wie een netto inkomen had tot 90.000 frank. Wie 250.000 frank inkomen had betaalde reeds 115 frank. In de prijzen waren de maaltijden, de kleding en de medische verzorging inbegrepen

Maar de echte bijstand van het OCMW was nog wat anders. Eind 1980 waren er 91 personen die regelmatig steun kregen: 7 gewone gezinnen, 13 gezinnen die samen 15 kinderen ten laste hadden  en 18 alleenstaanden met 44 kinderen ten laste en ook nog eens 89 alleenstaanden. Het OCMW moest in 1980 206 nieuwe bijstandvragen onderzoeken. En hoe ging dat dan dertig jaar geleden? In 4 gevallen werd onderstand in natura verleend. Het woord ‘onderstand’ verwijst nog naar de vroegere benaming van het OCMW: Commissie van Openbare Onderstand. 106 van de 206 gevallen kregen financiële bijstand. Van 6 gevallen werd de huishuur ten laste genomen en er waren 5 mutualiteittussenkomsten. In 35 gevallen werd financiële of materiële hulp geweigerd (tweemaal werd ook hiertegen beroep aangetekend). Voor 32 zat er een eenmalige onderstand bij en 4 weigeringen. Er waren ook 12 tussenkomsten bij in de ‘geneesdienst’ en 3 weigeringen.
In 1980 werden door toedoen van het OCMW ook 7 kinderen uit 4 gezinnen geplaatst, 6 naar een instelling en 1 bij pleegouders.

Nog zo iets was het bestaansminimum. Dat werd aan 98 personen uitbetaald waarvan 49 alleenstaanden, 39 inwonenden en 11 gezinnen. Er waren 67 steuntrekkenden van het OCMW zelf bij. De kosteloze geneesdienst  ging naar 126 personen of gezinnen die regelmatig waren ingeschreven. Zij kregen gedeeltelijk (max. 90 %) nog wat terug van de opleg welke buiten de mutualiteittussenkomst ten hunne laste bleef. Die kosten werden maandelijks opgegeven en uitbetaald. De ingeschrevenen hadden wel de vrije keuze van geneesheer en apotheker  en kosten werden vergoed op basis van het tarief van het Rijksinstituut voor Ziekte – en Invaliditeit Verzekering (het R.I.Z.I.V.)
Het OCMW nam ook de mutualiteitbijdrage op zich van steuntrekkers wiens bijdrage de 100 frank per maand overschreed. Zo waren er 7. Er werd ook beroep gedaan op het OCMW om een huurwaarborg te betalen bij het betrekken van een sociale woning. Dat werd toegestaan in 9 gevallen en voor 4 werd dat geweigerd. Ook voorschotten op pensioenen en sociale uitkeringen werd door het OCMW bijgesprongen voor 22 aanvragen. 3 kregen een weigering.

De dienst 'Maaltijden aan huis' draaide goed en er kwamen 51 aanvragen voor binnen. In totaal werden 23.438 maaltijden aan huis besteld. Via het Ministerie mocht het Beverse OCMW een subsidie van 2319.813 frank in de boeken opschrijven.
Er werd ook voor andere zaken naar buiten gestapt. In het kader van gezinshulp werden in 1980 74 personen en gezinnen geholpen met 63 bejaarden, 8 gezinnen met kinderlast en 3 gehandicapten. Zo werden op dit vlak 22.494 uren hulp gepresteerd

Ook in de 'Baby-dagdienst' had het OCMW een belangrijk aandeel en wel in die zin dat ze de aanvragen centraliseerde en optrad als tussenpersoon tussen ouders en de pleegouders die voor opvang zorgden. In 1980 waren er zo 56 pleegouders welke 72 baby’s onder hun hoede hadden. Het was met de medewerking van N.W.K. (Nationaal Werk Kinderwelzijn) werden gezinnen gerekruteerd die wilden fungeren als wettelijk erkend onthaalgezin. Het hielp ook bij het plaatsen van kinderen in de onthaalgezinnen tijdens de werkuren of afwezigheid van de moeder.

In 1980 kwamen er 62 aanvragen binnen tot opname in een rusthuis en 61 werden er opgenomen. Die ene werd geweigerd. Het rusthuis ‘De Notelaer’ in Beveren had een capaciteit van 169 bedden, waarvan 105 voor alleenstaanden, 11 voor echtparen en 42 voor zieken. Wie van Beveren was betaalde 475 frank per dag, echtparen 800 frank per dag en voor niet -inwoners van de gemeente was de prijs 600 frank per dag. Eind 1980 kende ‘De Notelaer’ een bezetting van 159 bedden.

In rusthuis Briels Melsele kostte het maar 425 frank per dag. Hier was de capaciteit anders omschreven met  38 bedden : 30 voor validen, semi-validen en invaliden. In Kallo in Rusthuis Boeyé-Van Landeghem waren 30 bedden  waarvan 24 voor validen en semi-validen. Voor alle rusthuizen van het OCMW waren er ook bijzondere opnamevoorwaarden. Voor niet-Beverenaars werd gevraagd  naar een borg van de bejaarde of een hoofdelijke verbintenis van de kinderen tot betaling van de verblijfkosten ofwel kwam er een onderzoek naar de onderhoudsplicht van de kinderen indien er geen verbintenis werd ondertekend.  Voor de behoeftige bejaarden die geen onderhoudsplichtigen hadden, werd 3/4 van hun inkomsten gevraagd. ’t Is 30 jaar geleden...

Beveren telde dertig jaar geleden 51 geneesheren, 15 apothekers, 9 tandartsen , 9 dierenartsen en 16 kinesitherapeuten. (Verzameld door Rolf Duchamps)