Terug in de tijd: Beveren dertig jaar geleden (4)
BEVEREN. We hadden het in aflevering 2 val wat over de brandweer in 1980. Toen al beschikte de brandweer over een zeer degelijke uitrusting met o.a. 2 autopompen, 1 schuimautopomp, 1 autoladder, 1 tankwagen, 1 ambulance en 1 lichte vrachtwagen. Verder ook kleiner materiaal waarbij 2 reanimatietoestellen en 6 ademhalingstoestellen. Ze beschikten ook al over een reddingboot. Hun blusslangen hadden al heel wat lengte: 1, 1 km persslangen met 45 cm diameter, 1,8 km met 70 cm en 700 meter met 110 cm diameter.
De dienst 900 werkte van 19 uur ’s avonds tot 7 uur ’s morgens. In 1980 kwamen er 342 oproepen binnen en werden 337 personen vervoerd. De meeste oproepen of 185 kwamen uit Beveren zelf, 41 uit Melsele, 25 uit Haasdonk en 23 uit Kallo om de voornaamste te vermelden. Maar de 900 bleef niet ter plekke in Groot-Beveren. De 900-wagen rukte ook uit naar Zwijndrecht (zelfs 18 keer), Kruibeke, Burcht, Sint-Gillis (2), Sint-Niklaas (2)en Nieuwkerken(1)
De 900 werd wel meest ingezet voor het vervoer van zieken: 164 keer. Maar toch ook 73 keer voor verkeersongevallen. In 10 gevallen was het slachtoffer al overleden bij hun aankomst. Ook voor 2 verdrinkingen werd uitgerukt en ook 2 keer voor het vervoer van ‘gehangenen’ (Zelfdoding noemen ze dat nu) De 900 moest ook tussen komen bij 1 bevalling, 1 keer bij een verstikking en 1 keer moest een overledene vervoerd worden.
De dienst 900 was destijds toch een begrip en ook nu nog zijn er ouderen die af en toe ‘de 900’ durven vermelden daar waar ze de 100 bedoelen.
Dertig jaar geleden stond ook nog de Sint-Annakliniek centraal in de hulpverlening. Niet minder dan 271 keer bracht de brandweerambulance 900 slachtoffers naar deze kliniek. Rechtover de Sint-Annakliniek was in 1980 ook nog de Sint-Martinuskliniek en daar werden 5 slachtoffers heen gevoerd. Toen gingen er ook 11 ritten naar het Middelheimgasthuis in Wilrijk, 10 naar de Sint-Helenakliniek Sint-Gillis en 10 naar de Stadskliniek Sint-Niklaas.
De ambulance van de Brandweer (900) deed 30 jaar geleden ook 18 wielerkoersen. Hij legde in totaal 6.419 km af.
eredienst
De Sint-Martinusparochie in Beveren was de belangrijkste va gans de gemeente. Richatd Weemaes was er pastoor-deken en hij had nog twee onderpastoors met Raf Buysse en Willy Vernimmen.
In Beveren was ook de Onze-Lieve-Vrouw van Bijstandparochie die de “Nieuwe Parochie” werd genoemd. Daar was Remi Wijns pastoor. Hij was daarvoor ook al onderpastoor in Sint-Martinus. Daniël Van de Velde was onderpastoor. In deze parochie kwam er in 1980 een begrotingswijziging omdat een orgel werd aangekocht voor het opluisteren van sommige liturgische diensten.
De parochie van Sint-Jan Evangelist, die nog maar pas bestond, kende Marcel Van Peteghem als pastoor. Deze is heden ten dage nog altijd betrokken bij het parochieleven daar in de Gaverlandwijk. Jan Weyers was voorzitter van de Kerkraad. Jan was onderwijzer aan de Broederschool en werd daarna nog advocaat. Voor Sint-Jan werd in 1980 ook een dossier goedgekeurd om er voetpaden aan te leggen en een parkeerstrook
Het was op 26 juni 1980 dat de Sint-Jan Evangelistkerk werd in gewijd met als eerste pastoor dus Marcel Van Peteghem. Het Koninklijk Besluit van december 1979 erkende de wijk rond Sint-Jan als hulpparochie. Op zondag 30 november 1980 werden de klokken ingewijd: de Sint-Jansklok van 675 kg en ruim 1 meter hoog, en de Onze-Lieve-Vrouwklok van 400 kg en 80 cm hoog. Het opschrift op deze klok is :”Vrouw van Gaverland, bescherm uw volk”
Ook op de Sint-Jansklok stond een merkwaardige tekst: “Deze Sint-Jansklok om Gods heerlijkheid aan te kondigen om de parochiegemeenschap op te roepen tot gebed in vreugde en leed. Dankbaar geschonken door en voor de duizenden spaarders van onze kerk.”
In Doel was het Cesar De Cock die pastoor was van de Onze-Lieve-Vrouw ten Hemel Opgenomen parochie. Pastoor De Cock bleef tot in december 1980 actief en werd voor de zondagsliturgie vervangen door Beverenaar en hulpkapelaan Robert De Cauwer die werd bijgestaan door Aalmoezenier De Neve van het Bejaardentehuis Heilige familie te Kieldrecht.
Pastoor Cesar De Cock had zich 13 jaar lang ingezet voor Doel en zijn inwoners. Op het afscheid werd toen het woord gevoerd door burgemeester Marcel Van der Aa, Jozef Mussche van de Kerkraad en door Claire Gillis, momenteel voorzitter van Ibogem (containerpark) nadfat ze ook al scvhepen was van Beveren. E.H. De Cock werd door de bisschop benoemd tot overste van het Spinhuis (klooster) te Sint-Niklaas.
Odilon Hoogewijs was de pastoor van Haasdonk en hij had Marcel Van de Sompel als onderpastoor. Hier moest het budget bij begrotingswijziging worden aangepast omdat in 1980 geld nodig was voor de verwarming van de kerk, het aanpassen van het loon van de koster, het herstellen van de glasramen en het reinigen en regelen van de ketel van de centrale verwarming. Want, dat moest in een kerk ook gebeuren. Ook moest een lening worden aangegaan voor herstellingswerken aan de pastorij.
In Kallo woonde pastoor Maurice Van der Speeten in de pastorij achter de kerk. Dat gebouw wordt nu sedert kort bewoond door de Maatschappij van de Linker Scheldeoever. In 1980 werden er herstellings -en onderhoudswerken uitgevoerd. Voor de kerk zelf was oktober 1980 goed om gunstig advies te geven voor herstellingswerken aan de kerk met het vervangen van de constructiebalken in de torenspits, vernieuwing van de plankenvloer in de toren en van het metselwerk in de voorgevel. Vervangen van de raamdorpels, vervangen van de raamdorpels, opkuisen van de gevels en het herstellen in het ketelhuis van de centrale verwarming. Pastoor Van der Speeten kwam jaren nadien nog terecht in het Rushuis Briels in Melsele waar hij proost was.
De pastoor van Sint-Michiel Kieldrecht was Jozef Van Achter en R. Baetens was er onderpastoor. In 1980 kreeg deze parochie een buitengewone toelage voor het aanleggen van centrale verwarming in de kerk.
In Engelbertus Prosperpolder was Tony Werkers de bedienaar van de eredienst.
De parochie van Onze-Lieve-Vrouw Melsele werd geleid door pastoor Antoine Sabot. De twee onderpastoors waren Adolf Oellibrandt en Luc Maes. Pastoor Sabot was een opvallende figuur wiens naam nog is verbonden aan het Parochiehuis dat PC Sabot heet.
In Vrasene was het Heilig Kruis parochie met Etienne Oste als pastoor en Leo Aeyels als onderpastoor. De voorzitter van de kerkraad was Paul Goossens die schepen was in Beveren en tot aan de fusie in 1977 de burgemeester van Vrasene. Er was dat jaar geld nodig voor restauratiewerken met o.a. aan het orgel.(4,8 miljoen frank) en werken aan de glas-in-loodramen en ook het tochtportaal.
Tenslotte was er ook nog Sint-Laurentius Verrebroek van pastoor Camiel Dhaese. Er kwam in dat jaar een begrotingswijziging omdat er geld nodig was voor restauratiewerken aan de kerk en de aankoop van een vervangingsorgel.(Verzameld door Rolf Duchamps)